ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' ชิรณ, ชิรณะ '

    ชิรณ, ชิรณะ   หมายถึง [ชิระนะ] ว. แก่, ครํ่าคร่า, ชํารุด. (ป. ชีรณ; ส. ชีรฺณ).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • ชิรณ, ชิรณะ

    [ชิระนะ] ว. แก่, ครํ่าคร่า, ชํารุด. (ป. ชีรณ; ส. ชีรฺณ).

  • ชิรณัคคิ

    [ชิระนักคิ] น. ไฟธาตุที่ทําอาหารให้ย่อย, ชีรณัคคิ ก็ว่า. (ส. ชีรณ + ป. อคฺคิ).

  • ชิรณัคคิ

    ดู ชิรณ, ชิรณะ.

  • ชิระ

    ว. แก่, ครํ่าคร่า, ชํารุด. (ป.).

  • ชิวหา

    น. ลิ้น. (ป.; ส. ชิหฺวา).

  • ชิวหาสดมภ์

    น. ชื่อโรคลม ตามตําราแพทย์แผนโบราณว่าทําให้มีอาการลิ้นกระด้างคางแข็ง.

  • ชิวหินทรีย์

    น. ลิ้นซึ่งเป็นใหญ่ในการลิ้มรส. (ป. ชิวฺหา + อินฺทฺริย).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒